عکاسی خیابانی چیست؟

عکاسی از زندگی روزمره مردم می تواند برای هر عکاسی جذاب باشد. اما به نوبه خود یکی از چالش برانگیزترین سبک های عکاسی محسوب می شود عکاسی از مردم کار آسانی نیست زمان بر است و نیاز به صبر و حوصله دارد گاهی روزها برای یک عکس جذاب باید در خیابان قدم زد . 

عکاسی خیابانی به عنوان بخشی از عکاسی مستند این امکان را به شما می‌دهد که یکی از آن لحظه ها را فریز کرده و  داستان‌های گوشه و کنار کادر عکس را بخوانید. برخلاف اسمی که این سبک دارد، لزوما نیازی نیست این اتفاقات داخل خیابان رخ دهند، بلکه می‌توانید در هر مکانی به عکاسی خیابانی بپردازید. برای مثال همیشه می‌توانید سوژه‌های خیلی خوبی در داخل وسایل حمل و نقل عمومی پیدا کنید. شهرهای کوچک و مناطق حومه‌ای نیز برای عکاسی خیابانی مناسب هستند. اینکه در یک شهر بزرگ زندگی نمی‌کنید، دلیل خوبی برای شروع نکردن عکاسی خیابانی نیست.

در حال حاضر شبکه‌های اجتماعی سرشار از عکس های خیابانی متوسط و معمولی هستند. فقط گرفتن لنز دوربین به سمت یک نفر که داخل خیابان ایستاده است باعث نمی‌شود شما یک عکاس خیابانی باشید. مانند تمامی سبک‌های عکاسی، کادربندی عکس می‌تواند فرق یک عکس خوب و متوسط را مشخص کند.

یک عکس خیابانی خوب به یک سوژه‌ی واضح و مشخص نیاز دارد. تمام قوانین ترکیب‌بندی مثل قانون یک سوم، خطوط راهنما، استفاده از فضای منفی، تقارن، قاب‌بندی و… نیز در این سبک از عکاسی کاربرد دارند. سعی کنید با عکس‌های خودتان یک داستان را بازگو کنید. شما باید عکس‌هایی بسازید که مخاطب را درگیر کنند و او را وادار کنند که از خودش درمورد عکس سوال بپرسد.

خیلی‌ها عقیده دارند که در عکاسی خیابانی به سوژه انسانی نیاز داریم. اما من به شکل دیگری فکر می‌کنم. با اینکه لزوما نیاز نیست در عکس‌های خیابانی سوژه‌های انسانی وجود داشته باشد اما استفاده از انسان برای نشان دادن اینکه کسی آنجا بوده است ضروری است. برای مثال می‌توانید از سایه‌ی انسان‌ها استفاده کنید و یا وسایلی که توسط مردم به جا مانده است را به تصویر بکشید. این تصاویر بیننده را به این فکر می اندازد که داستان اشیاء جامانده چیست.

همچنین خیلی از افراد عقیده دارند که تمامی عکس های خیابانی باید به صورت مخفی گرفته شوند. اما برخی عقیده دارند که پرتره خیابانی هم جزء عکاسی خیابانی دسته‌بندی می‌شود. برای گرفتن پرتره خیابانی شما باید با سوژه ارتباط برقرار کنید. ارتباط برقرار کردن با غریبه‌ها ممکن است برای کسانی که تازه شروع به کار کرده‌اند، مقداری ترسناک باشد اما با این روش می‌توانید عکس‌های خیلی خوبی بگیرید. 

یکی دیگر از انواع عکاسی خیابانی غیرمخفیانه مواقعی رخ می‌دهد که با سوژه ارتباط چشمی مستقیم برقرار می‌کنید. برخی عقیده دارند که ارتباط چشمی خودانگیختگی صحنه را از بین می‌برد و باعث تغییر صحنه می‌شود. من معمولا با سوژه ارتباط چشمی برقرار نمی‌کنم اما در صورتی که متوجه حضور من شود هم عکس را حذف نمی‌کنم. این ارتباط‌های شانسی معمولا باعث افزایش زیبایی عکس می‌شود و ارتباط چشمی هم عکس را صمیمانه‌تر می‌کند.

برای عکاسی خیابانی هرچقدر تجهیزات کمتری به همراه داشته باشید بهتر است. شما باید در خیابان نامرئی باشید و به همین خاطر بهتر است از یک دوربین کوچک‌ استفاده کنید. البته این بدین معنی نیست که با یک دوربین DSLR نمی‌توانید به عکاسی خیابانی بپردازید اما این کار ممکن است باعث لو رفتن شما شود. لنزهای پرایم برای عکاسی خیابانی بهتر هستند. این لنزها نسبت به لنزهای زوم کوچک‌تر هستند. علاوه بر این با استفاده دائم از یک فاصله کانونی، قبل از اینکه حتی دوربین را بالا بیاورید، می‌توانید کادر تصویر را تشخیص دهید. داخل خیابان اتفاقات خیلی سریع رخ می‌دهند و به همین خاطر باید خیلی سریع واکنش نشان دهید. به همین خاطر با حذف متغیر زوم از معادله، خیلی زودتر می‌توانید کادر تصویر خود را مشخص کنید.

 روش های زیادی برای توصیف و توضیح عکاسی در خیابان وجود دارد ، اما صادقانه بگوییم ، گاهی تعاریف متعدد دید شما را محدود می کنند. عکاسی خیابانی فقط مستند زندگی انسان است.

در مقاله ذن و عکاسی در سایت پویا اندیش در مورد قدم زدن و عکاسی صحبت کرده ایم.
در این مقاله از پویا اندیش سعی داریم به تعریف عکاسی خیابانی، شاخه های عکاسی و نکاتی برای شروع این سبک عکاسی بپردازیم در ادامه با ما همراه باشید.